Urbanistka

            (Poire des Urbanistes, Coloma's Herbst-Butterbirne)

           Odmiana ta znaleziona została w roku 1786 przez hrabiego Coloma w Malines w Belgii, w ogrodzie klasztoru Urbanistek, który to klasztor został zniesiony w roku 1783, dobra zaś nabył właśnie wyżej wspomniany hr. Coloma. Gruszka ta , dzisiaj dosyć rozpowszechniona i ogólnie polecana , nie tak prędko znalazła sobie należne uznanie. Dopiero w roku 1816 opisał ją Diel i trzeba przyznać , że w Niemczech rozpowszechniła się wcześniej , gdyż np. do Francji sprowadzono ją dopiero około roku 1840. Hodowano ją z początku pod różnymi nazwami. Drzewo rośnie bardzo silnie, tworzy koronę stożkową, o licznych giętkich gałęziach koloru szaro-zielonego, oczka duże, owalne, zwykle tępe, trochę omszone, silnie przytwierdzone do drzewa. Liście owalnie wydłużone, czasami lancetowate, brzegiem regularnie piłkowane, osadzone na ogonku średnio długim, wiotkim. Owoc wielkości średniej, owalno-stożkowy, mniej lub więcej regularny, czasami z jednej strony więcej wypukły. Szypułka dość gruba, szczególnie w górnej swojej części, średnio długa, zakrzywiona, kielich średniej wielkości, otwarty, ciemno zabarwiony, otoczony kilkoma drobnymi fałdami. Skórka pokryta rdzawymi punktami i lekko rdzawo-marmurkowa, od strony słonecznej czasami jakby lekki matowo-mdły rumieniec. Miąższ biało-żółty bardzo delikatny, obficie soczysty, masłowy, słodko-kwaskowaty, aromatyczny. Dojrzewa koniec września, początek października, leży do listopada, grzybkowi prawie że nie podlega. Owoce dość dobrze trzyma na drzewie. Na mróz jedna z najwytrzymalszych gruszek, rodzić zaczyna późno, gdy się jednak rozrośnie, plonuje dostatecznie. Ziemi wymaga żyznej i dostatecznie wilgotnej, w suchych , ubogich rodzi skąpo. Szczepiona na pigwie formuje bardzo ładne stożki, rodzić zaczyna wcześniej i wydaje ładniejsze owoce.