Mortiletta

        (Masłówka (bera) Mortilleta)

             Odmianę tę otrzymał Fougere, właściciel szkółek w Saint- Priest  (Isere), z ziarnka Bonkrety Williama. Przed pięciu czy sześciu laty dał pierwszą o niej wiadomość, a w przeszłym dopiero roku zamieścił w Sud Est niniejszy jej obrys  z następującym opisem. Owoc wielki lub bardzo wielki, przy ogonku silnie zwężony; największa szerokość przypada na środek owocu, który od tego punktu zaczyna się zwężać wypukło ku kielichowi; powierzchnia kielichowa spłaszczona; na powierzchniach znajdują się lekkie nierówności. W ogóle owoc jest formy bardzo regularnej. Skórka słodka, cienka, tłusta, jasno-zielona, ze słabym rumieńcem na stronie wystawionej na słońce. Punkta rdzawe dosyć duże, znajdują się na całej powierzchni owocu, a płowa rdza naokoło ogonka. Ogonek gruby, bardzo krótki brunatno-zielonawy, mięsisty, zgrubiały w miejscu przymocowania do gałązki, osadzony zupełnie prostopadle w małem nie równe m zagłębieniu ogonkowem. Kielich mały, zamknięty, umieszczony jest w małym dołku; działki jego zielone, trwałe. Dojrzewa od 15-go sierpnia do I -go września. Mięso białe, nadzwyczajnie delikatne, masłowe, rozpływające się, sok obfity bardzo słodki, przyjemnie pachnący. Wzrost drzewa silny, stożkowy gałęzie brunatno-karminowe, do złudzenia przypominające gałęzie maslówki (bery) Klerża, lecz silniejsze. Cztery owoce przysłane na próbę w dwóch różnych latach tak były wielkie jak na rysunku i ważyły od 400 do 430-grammów.

 Ogrodnik Polski: dwutygodnik poświęcony wszystkim gałęziom ogrodnictwa 1880 R.2 T.2 Nr2