Minister Lucius (Luciusówka, Luciusa)

                                    (Ministr dr Lucius)

                 Odmiana otrzymana z siewu we wsi Gruhna koło Lipska i w 1884 r. nazwana na cześć ministra dr Luciusa. Wzrost silny podobnie jak u Bery Diela, ale korona nie jest tak zwisła. Konary drzewa odchodzą od pnia pod prostym kontem i silnie się rozgałęziają, Drzewo wyrasta duże, silne i zdrowe. Pień cieńki. Kwitnie wcześnie . Zapylacze Salsbura, Bonkreta Wiliamsa, Madame Treyve. Owocować zaczyna wcześnie lecz skąpo, przemiennie. Niedostatecznie wytrzymałe na mróz, odporne na choroby. Co do gleby niewybredne. Owoc średni lub duży, czasami takiej samej szerokości co grubości, wyrównanej wielkości, o zmiennym kształcie. Skórka dość gruba, metalowo błyszcząca, chropowata, silnie punktowana, delikatnie pachnąca.  Owoc zielonkawy, później zielonkawo-żółty lub żółty. Rumieniec bardzo delikatny, karminowo-czerwony, smugowaty. Miąższ żółtawo-biały, , soczysty, średnio-ziarnisty, nieco rozpływający się, lekko masłowaty, słodkawy, czasami delikatnie przyjemnie cierpkawy. Dojrzałość zbiorcza w początku września, konsumpcyjna początkiem października. Owoce szybko przejrzewają, brązowieją od środka.