Kolebasa Płocka (Grumkowska)

     (Grumbkower Winterbirne)

                   Odmiana znaleziona na wyspie Rugia na początku XIX w., w Polsce rozpowszechniona na północy kraju głównie w bydgoskim. Daje duże 150-250g owoce, wydłużone, guzowate, zielone, czasami z czerwono-brunatnym niewielkim rumieńcem. Miąższ zielonkawo-biały, soczysty, drobnoziarnisty, smaczny. Pod ścianą jako duże palmety daje owoce wspaniałe, charakterystycznie kwaskowate. Dojrzewa w końcu września i początkiem października. Nadaje się na susz, kompot, i do bezpośredniego spożycia. Drzewa rosną silnie, tworzą luźne szeroko-stożkowe korony, z lekko przewieszającymi się gałązkami. Dość późno wchodzi w owocowanie , plonuje obficie raczej nieregularnie. Długowieczne, odporne na mróz. Wrażliwe na choroby grzybowe.

Grusza z Bałtyckiego Pomorza. Dojrzewa w końcu października i trwa do stycznia. (Hr. Szembek w Porębie, Hr. Moszyński w Krakowie, Twardowski w Krakowie). Wyborna w smaku gruszka.